ارتودنسی دندان یک روش تخصصی برای درمان انواع ناهنجاری های دندانی و فکی اعم از به هم ریختگی دندان ها، کجی دندان ها، فواصل بین دندانی، جلو و عقب رفتگی فک بالا و پایین و . است.
ارتودنسی دندان یکی از شاخه های تخصصی دندانپزشکی است که متخصص ارتودنسی در آن به درمان انواع ناهنجاری های دندانی و فکی می پردازد.
از جمله مشکلاتی که با انواع ارتودنسی قابل درمان هستند عبارتند از:
انواع ارتودنسی دندان شامل ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک است که هر کدام از این روش ها نیز انواع مختلفی دارد.
ارتودنسی ثابت به آن دسته از تجهیزات و ابزارهای ارتودنسی گفته می شود که از ابتدا تا انتهای درمان بر روی دندان های بیمار متصل باقی می ماند. از ارتودنسی ثابت برای درمان ناهنجاری های شدید دندانی و فکی استفاده می شود.
از جمله انواع ارتودنسی ثابت عبارتند از:
ارتودنسی با براکت های فی از جمله متداول ترین و قدیمی ترین روش های ارتودنسی است که همان طور که از نام آن مشخص است در آن از براکت ها و سیم های فی به منظور درمان ناهنجاری های دندانی استفاده می شود.
ارتودنسی سرامیکی از نظر عملکردی شباهت بسیار زیادی به ارتودنسی فی دارد و تنها تفاوت آن در جنس براکت ها است. در این روش ارتودنسی به جای براکت های فی از براکت های سرامیکی و شفاف استفاده می شود که به آن نوعی ارتودنسی نامرئی گفته می شود
به ارتودنسی لینگوال، ارتودنسی پشت دندانی هم گفته می شود. در این روش تجهیزات ارتودنسی فی به بخش داخلی دندان ها متصل می شود و کسی متوجه درمان ارتودنسی شما نمی شود و این مدل هم نوعی ارتودنسی نامرئی است.
ارتودنسی متحرک به نوعی از ارتودنسی گفته می شود که تجهیزات آن قابلیت برداشتن و جابجایی توسط بیمار دارد. به این شکل که بیمار در زمان غذا خوردن، مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و قرار ملاقات های مهم می تواند به طور موقت ارتودنسی متحرک را از دهان خود خارج کند. اما نکته بسیار مهم است این است که برای اثر برخشی این روش روش درمانی بیمار موظف است روزانه 22 ساعت از دستگاه ارتودنسی استفاده کند.
منبع: https://www.blogeram.ir/
درباره این سایت